Iris DeMent - The Trackless Woods



Als een uitzonderlijke Iris DeMent fan beschouw ik mijzelf niet. Sterker nog, zij is een artieste die ik niet snel draai in het bijzijn van anderen, of men moet vertrouwd zijn met haar werk. Haar zang is op het randje, maar verdikkeme, het is juist die getormenteerde stem die mij iedere keer opnieuw naar binnen hengelt. Dat geldt andermaal voor The Trackless Woods. Wat een basale, sober aangeklede, plaat is dit. Behalve Iris haar vocale voordracht manoeuvreert de piano overwegend naar de voorgrond. De overige muzikale aankleding – steel, strijkers, drums, gitaar - beperkt zich tot de achtergrond, en is subtiel gedoseerd. Sing the Delta -haar vorige - verscheen alweer drie jaar geleden en was volstrekt anders, qua instrumentatie rijker, avontuurlijker, ruraal gegrondvest rond de Mississippi. The Trackless Woods zou ik eerder willen omschrijven als onaards. Als in een droom vindt de camera haar in een oud landhuis. Waar ze gezeten achter een klassieke piano, verzonken lijkt in haar wereld. Mij weet ze moeiteloos mee te zuigen in die onwerkelijkheid.

Als basis voor dit album dient de poëzie van de veelgeprezen Russische Anna Akhmatova. Akhmatova’s gedichten ontstonden in de meest roerige periode van de Rusland. Een periode die twee oorlogen en een Revolutie omvat. Zij verloor familie en vrienden aan politieke moorden en uitputting in de Gulags. Geïnspireerd door de kracht van Anna’s teksten kwam bij Iris het beste naar boven en de nummers ontstonden bijna als vanzelf. Meewegend rol van betekenis speelt hierbij Iris haar dochter. Sinds 2005 hebben zij en Greg een geadopteerd meisje uit Siberië. Zoals Iris aangeeft “deze plaat was niet ontstaan als zij niet in mijn leven zou zijn”. Om een brug te slaan naar de Russische cultuur kwam Akhmatova op haar weg. The Trackless Woods niets anders dan indrukwekkend. Of het eindresultaat je pakt, of niet, staat of valt in de eerste plaats met de zang van Iris DeMent. En in alle onbescheidenheid, het voelt alsof ze mij nog nooit zo heeft geïmponeerd als nu. Gevolg en oorzaak. Zelden voorspelbaar. Maar wat hier ontstaan is, is in één woord te vatten: prachtig! 

Gastschrijver : Rein van den Berg

Releasedatm : 7 augustus 2015 Flariella Records